Protonowa spektroskopia NMR – przesunięcie chemiczne
Ponieważ w eksperymentach NMR najczęściej obserwowanym izotopem jest 1H, zostanie on omówiony poniżej bardziej szczegółowo. Jądro 1H zawiera jeden proton, dlatego widma, w których obserwowanym jądrem jest 1H, określa się zazwyczaj jako
widma protonowe.Jak wspomniano wcześniej, proton w magnesie o indukcji 11,7 T charakteryzuje się podstawową częstotliwością rezonansową w przybliżeniu 500 MHz, jednak dokładna wartość częstotliwości rezonansowej zależy od lokalnego otoczenia atomowego. Proton w cząsteczce chloroformu rezonuje z częstotliwością trochę inną od częstotliwości protonu w benzenie (C6H6). W związku z tym częstotliwość emitowana jest rodzajem znacznika, który daje analitykowi informacje jakościowe dotyczące lokalnego otoczenia atomowego, w którym znajduje się proton. Zjawisko to jest podstawą spektroskopii NMR.
Zmiana dokładnej wartości częstotliwości rezonansowej nosi nazwę przesunięcia chemicznego . Częstotliwość rezonansowa zostaje przesunięta wskutek oddziaływania sąsiednich atomów oraz od wielkości przesłaniania przez elektrony znajdujące się w pobliżu, co omówiono wcześniej. Wielkość przesunięcia mierzy się zazwyczaj w jednostkach ppm względem piku TMS, dla którego przyjmuje się wartość 0 ppm.
Niezależnie od tego, w jakim związku organicznym się znajdują, większość protonów charakteryzuje się przesunięciem chemicznym w zakresie 14 ppm od TMS.
Przesunięcia chemiczne 1H w związkach organicznych
Powyższy rysunek pokazuje typowe przesunięcia chemiczne protonów w związkach organicznych.
Pozycja w słowniczku: | przesunięcie chemiczne |
Zmiana precyzyjnej częstotliwości rezonansowej.